Dnia 2 stycznia 1948 roku ksiądz Aleksander Oberc z Bytomia zwrócił się z prośbą do Przełożonych Zgromadzenia Córek Bożej Miłości o przejęcie domu w Wojsce.

W dniu 27 lutego 1948 roku odbyło się oficjalne przekazanie domu, który obejmował Dom Matki i Dziecka. Dnia 5 maja zmieniono nazwę Domu Matki i Dziecka na Katolickie Dzieło Opieki nad Matką z Dzieckiem, w którym przebywały dziewczęta i kobiety mające urodzić dziecko lub samotnie je wychowujące. W lipcu 1949 roku dom zmienia swój charakter, miejsce dotychczasowych podopiecznych zajmują małe dzieci. Placówka otrzymuje nazwę Dom Małego Dziecka i podlega  wydziałowi zdrowia. W placówce przebywało 50 dzieci w wieku od 6 miesięcy do 3 lat.

W 1950 roku w związku z wydarzeniami politycznymi rozwiązano „Caritas”, a jego miejsce zajęło Zrzeszenie Katolików „Caritas” z siedzibą w Katowicach. Działalność prowadzona przez siostry musiała zmienić charakter. Zaczęto remontować budynki, aby w ten sposób przystosować placówkę do otworzenia Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla chłopców epileptycznych. 15 sierpnia 1952 roku odbyło się uroczyste otwarcie zakładu. Na początku pod opieką sióstr znajdowało się 30 chłopców. Do zakładu przyjmowani byli chłopcy z głębokim upośledzeniem umysłowym i kalectwem fizycznym. Nauka w szkole miejscowej nie była możliwa. Na terenie zakładu uczono chłopców w zakresie programu klasy pierwszej i drugiej pod kontrolą nauczycieli. Z biegiem lat do zakładu przybywali chłopcy z lżejszymi upośledzeniami, byli to przeważnie epileptycy. Coraz mniej było dzieci w wieku przedszkolnym.

Po 1960 roku najczęściej przyjmowani do zakładu to chłopcy z zaburzeniami w zachowaniu, wykazujący nadpobudliwość psychoruchową i szczególne trudności w nauce. Praca wychowawcza nie została zmieniona, lecz dostosowana do zaburzeń tych dzieci. Wszyscy chłopcy uczęszczali do miejscowej szkoły podstawowej, a po lekcjach i w dni wolne od nauki aktywnie uczestniczyli w życiu zakładu, pomagali w pracach porządkowych w domu, w ogrodzie i przy gospodarstwie. Siostry pełniły funkcję wychowawczyń i nauczycielek domowych. Utrwalały ze swoimi podopiecznymi przerabiany materiał w szkole, tłumaczyły rzeczy nowe i nie zrozumiałe, a także pomagały w odrabianiu lekcji. Pod koniec każdego roku odbywały się konferencje, na których ustalano kto zostaje w zakładzie, kto przechodzi do innego lub do jakiej szkoły może uczęszczać. Chłopcy przebywali w zakładzie od kilku miesięcy do kilku lat, przy czym im dłuższy był pobyt dziecka, tym bardziej były widoczne rezultaty. Chłopcy w większości byli kierowani do zakładu przez Poradnie Zdrowia Psychicznego w swoich miejscach zamieszkania, a nieliczni przez Poradnie Neurologiczne lub ze szpitali. Zakład w Wojsce był zakładem otwartym i dziecko mogło go opuścić, jeśli się czuło, jeśli  nie potrafiło się tam zaklimatyzować, a także rodzice mogli zabrać dziecko na własne żądanie. Większość chłopców opuszczało zakład po ukończeniu szkoły podstawowej.

W 1989 r. chłopcy przeprowadzili się do pomieszczeń w nowym budynku, który został wybudowany dla potrzeb Zakładu.

W styczniu 2011 roku nastąpiła kolejna zmiana w placówce w Wojsce.  W związku z obowiązującymi przepisami dotyczącymi Zakładów Leczniczo-Wychowawczych, osoby przebywające w tego typu placówkach i kwalifikujące się do otrzymywania dotacji z Narodowego Funduszu Zdrowia muszą spełniać odpowiednie warunki, których wychowankowie zakładu w Wojsce nie spełniali. Dlatego koniecznym było poszukanie innego źródła finansowania, aby chłopcy mogli dalej przebywać w placówce i kontynuować naukę w miejscowej szkole podstawowej. Zakład Leczniczo-Wychowawczy został przekształcony w Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii dla Chłopców z zaburzeniem zachowania i nadpobudliwością psychoruchową. Ośrodek jest placówką oświatową.

W dniu 1 września 2011 roku na terenie Ośrodka rozpoczęła swoją działalność Szkoła Podstawowa im. Ks. Jerzego Popiełuszki.

Opr. S. Urszula Mroczek

Lata 1951 - 1961

Dzień dziecka 1961 r.

Rok 1989, dzieci wprowadziły się do nowych budynków

Ojciec Święty Benedykt XVI udzielił swojego błogosławieństwa wszystkim pracownikom oraz wychowankom Ośrodka i szkoły.